Patrycjuszka. tom.1: Choćby na koniec świata - Karolina Żuk-Wieczorkiewicz
Produkt niedostępny
Podaj swój adres e-mail, abyśmy mogli Cię powiadomić o ponownej dostępności tego produktu.
Patrycjuszka, tom.1: Choćby na koniec świata - Karolina Żuk-Wieczorkiewicz
„Wieść o zaginięciu narzeczonego sprawia, że Eurein Tessaro − córka zamożnego kupca bławatnego − porzuca wygody rodzinnego domu i rusza na poszukiwania. Towarzyszy jej garstka wiernych sług oraz najemnik: przedstawiciel starożytnej rasy Amainów, podobno najlepszy w swoim fachu, a z całą pewnością najdroższy. Jednak Eurein nie zważa na koszty. By odnaleźć swego rycerza, nie zawaha się wyprawić jego śladem choćby na koniec świata. Czy jednak jej upór i poświęcenie okażą się warte swojej ceny?
Dołącz do fascynującej podróży szlakami Środkowych Krain: przez miasta, zatłoczone trakty i odludne ścieżki Pustkowi, na których najtężsi mężowie rzadko wytrzymują dłużej niż tydzień. Wejdź do świata, w którym rycerze nie zawsze są bez skazy, niewiele rzeczy dostaje się za darmo, a to, za co zapłacono, nie zawsze okazuje się tym oczekiwanym.”
Poznaj Autork
Skończyła psychologię na Uniwersytecie Gdańskim i licencjat grafiki na gdańskiej ASP (specjalność: grafika projektowa).
W dzieciństwie marzyła o rysowaniu komiksów. Dzięki konkursowi literackiemu w rodzinnym Olsztynie odkryła radość z pisania. Wierna konwencji fantasy, tworzy opowieści we własnym uniwersum: Avaroth. Trylogia „Patrycjuszka”, której kolejne tomy pojawią się wkrótce, jest jej debiutem, a zarazem zwieńczeniem marzenia o samodzielnym wydaniu książki jako maksymalnie autorskiego projektu: od tekstu po opracowanie graficzne. Miłośniczka prac manualnych, smacznej kawy, rodzinnych wędrówek oraz, oczywiście, żmijuna...
Książka napisana jest pięknym językiem, który pochłania bez reszty. Opowieść ciekawa, wielowątkowa i wielowymiarowa. Pierwszy tom to zdecydowanie za mało. Z niecierpliwością czekam na następne.
2022-09-24
ookami no fantasy
Dołączając do Klubu Recenzenta Smocze Języki, chciałam być tą osobą, która szerokim łukiem będzie omijać recenzowanie książek znajomych. Jak widać, nie jestem dobra w postanowieniach, bo nie minął nawet rok, a ja ochoczo zgłosiłam się do przeczytania „Patrycjuszki” pióra członkini Smoków – Karoliny Żuk-Wieczorkiewicz. I chociaż wiem, że dla niektórych ta opinia będzie z góry przekreślona z uwagi na sam faktu znajomości z autorką, musicie mi uwierzyć na słowo, że nic, co tu napisałam, nie jest podkoloryzowane.
Upór kobiet nie zna granic, w szczególności rozpieszczonych córek bogatych tatusiów. Na wieść o śmierci narzeczonego, Eurein Tessaro postanawia wybrać się na Pustkowia, aby osobiście potwierdzić tragiczną informację. Wykorzystując nieobecność ojca i brata, wiedziona jedynie przeczuciem, wynajmuje najlepszego najemnika – Avero an Daara, z którym udaje się w podróż. Nikt jednak nie przypuszcza, że zwykły kaprys panienki sprowadzi na ich głowy śmiertelnie niebezpieczeństwo…
W ten oto sposób rozpoczyna się historia opisana w „Patrycjuszce”. A jest to historia pod wieloma względami niezwykła, głównie za sprawą bohaterów, którzy są autentyczni. Począwszy od Eurein, która jak na rozpuszczoną dziewiętnastolatkę przystało, nie znosi, kiedy coś dzieje się nie po jej myśli. Do tego stopnia, że nie dbając o swoje życie, ustawia do pionu przywódcę pewnego plemienia z Cohranu (ludu, u którego o obrazę równie łatwo, jak o śmierć na wspomnianych Pustkowiach). W trakcie podróży możemy dostrzec, jak wielką przemianę przechodzi – z niewinnego dziecięcia, patrzącego na świat przez różowe okulary, do dojrzałej kobiety, która stopniowo uczy się, jak nie dać się zabić.
W dotarciu do celu w jednym kawałku naszej patrycjuszce towarzyszy pół-Amain – Avero an Daar, uważany za najlepszego najemnika pokazanych tu ziem. I tu nie mogę oprzeć się wrażeniu, iż jest to postać łudząco podobna do Geralta. Amainowie bowiem stanowią rasę, której przeszłość ukształtowała ich w maszyny do zabijania. Bursztynowe oczy, szybszy czas reakcji, długowieczność, dwa miecze skrzyżowane na plecach oraz przypięte do warkoczyka medaliki, alarmujące w razie zagrożenia. Brzmi całkiem znajomo, czyż nie? Avero jednak nie ma magicznych umiejętności tworzenia znaków. Ma za to do pomocy stworzenie, które podbiło moje serce. Żmijun prócz bycia uroczym pieszczochem, jest także zabójczą bronią. Mentalna więź między nim a Amainem pozwala najemnikowi zawczasu wypatrzeć niebezpieczeństwo, co nieraz ratuje bohaterom skórę.
Kto czyta moje recenzje, zdążył się zorientować, że bardzo, ale to bardzo nie przepadam za romansami. Większość takich wątków jest dla mnie zwyczajnie melodramatyczna, nieciekawa, lub kompletnie pozbawiona sensu, a jeśli do tego dopisać wymuszone sceny erotyczne, przepis na minus u mnie gotowy. I w „Patrycjuszce” są te elementy, za które powinnam skreślić książkę, ale… motyw miłości jest poprowadzony naprawdę dobrze! O dziwo kupuję tę argumentację i mi nie przeszkadza. Jednakże, aby nie było tak kolorowo, z tą kwestią wiąże się też jeden z moich większych zarzutów względem tej powieści.
Autorka nie boi się kontrowersyjnych scen, to trzeba jej przyznać. Aczkolwiek jedna odsłona miłosnego uniesienia nieznacznie przekroczyła w moim odczuciu pewne granice. Powiedzmy wprost, to był gwałt, ale nie taki, jak w wielu innych powieściach, gdzie ofiara próbuje się bronić przed nieznanym jej sprawcą. Tu sprawa przedstawiała się zgoła inaczej i właśnie dlatego musiałam dać sobie czas na przetrawienie tego fragmentu. Wiem, że zapewne większość osób machnie na to ręką, ale także zdaję sobie sprawę, że dla niektórych może to być za wiele. Z drugiej strony uświadamia to czytelnikowi, że postacie nie są tu czarno-białe, a ktoś, kogo braliśmy za wzór, także ma swoje za uszami.
Jak dla mnie zabrakło tu pewnego pogłębienia klimatu. Jest przyjemnie, przeważnie lekko, ale nic poza tym. Wiem, że ciężko stworzyć odpowiedni nastrój, jeśli nie stylizuje się powieści na coś mrocznego lub odnoszącego się do egzotycznej dla czytelnika kultury (jak w na przykład „Czerwonym Lotosie” Arkadego Saulskiego). Może jedynie na Pustkowiach odczułam jakąś namiastkę ich żaru, ale całość powieści raczej nie zachwyciła mnie w tym aspekcie.
Mimo tego świat przedstawiony jest dobrze przemyślany. Każde państwo ma odmienną kulturę, co od razu się rzuca w oczy. Ogólnie rzecz biorąc sposób myślenia i zachowanie mieszkańców Roavenu przypominają europejskie średniowiecze – z rycerzami, konwenansami i kwestią klasowości. Dla kontrastu tuż za jego granicami rozciąga się kraina plemion ludzi skrywających swoje twarze za turbanami i chustami, a jednocześnie jakże wyzwolonymi, na przykład twierdząc, iż kobieta może być równym mężczyznom wojownikiem.
Podsumowując, „Patrycjuszka” stanowi naprawdę udany debiut. Czytając, nigdzie nie odniosłam wrażenia, iż to pierwsza książka napisana przez tę autorkę, bo jest naprawdę porządnie przemyślana. Tak więc komu mogę polecić tę pozycję? Na pewno starszemu czytelnikowi, lubiącemu low fantasy, na którym mocniejsze sceny nie robią wrażenia.
Pozwólcie, że zakończę małą dygresją. Jak wspominałam we wstępie, zapewne większość z Was spojrzy na tę recenzję z przymrużeniem oka, bo przecież znam się z autorką. Jednakże chciałabym, aby wybrzmiała jedna rzecz, która moim zdaniem dowodzi bycia obiektywną. „Patrycjuszkę” czytałam w grudniu i do połowy miesiąca miałam podjąć decyzję, czy zgadzam się na przyznanie jej patronatu przez Smocze Języki. Mogłam więc przeczytać tylko fragment, który pozwoliłby mi stwierdzić, czy być na „tak”, czy „nie” i powrócić do przerwanej lektury „Echa Przyszłych Wypadków”. Ci, którzy czytali moją recenzję „Cienia Utraconego Świata” wiedzą, jak bardzo byłam (i jestem dalej) zakochana w tej trylogii. „Patrycjuszka” natomiast urzekła mnie na tyle, iż chciałam ją dokończyć, mimo że nie musiałam robić tego tak szybko.
2022-09-10
Justyna
Z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po „Patrycjuszkę”, a z jeszcze większym czekam na dalsze losy bohaterów… Książka przeniosła mnie do niezwykłej krainy. Za najlepszą recenzję niech posłuży fakt, że mimo iż na półce czekały na mnie kolejne pozycje, to po ostatniej stronie „Patrycjuszki”, nie mogłam przestać myśleć o Avaroth i już kolejnego dnia z równie wielkim przejęciem czytałam „Połowę człowieka”….MAGIA!!!
2022-08-16
Dorota
Urocza, pełna przygód i emocji opowieść o utracie złudzeń, dojrzewaniu, miłości, przyjaźni, odwadze... Ciekawy, oryginalny świat i bohaterowie, których nie da się nie kochać :)
2022-08-14
Kamila
Choć fantasy nie jest moim ulubionym gatunkiem książką bardzo mnie wciągnęła czekam na dalszy ciąg...
2022-07-31
Iwona
Jedna z najfajniejszych książek jakie czytałam. Dawno żadna historia i jej bohaterowie (i żmijun:)) nie zafascynowali mnie tak bardzo, wciąż o nich myślę i po prostu zagryzam palce z niecierpliwości czekając na drugi tom. Piękna, wciągająca i przecudnie wydana książka.
2022-07-12
KasiaT
Uwielbiam Avaroth, przebywałam w tym świecie zanim powstała ta książka. Gdy w końcu wzięłam ja w dłonie głaskałam, oglądałam i czytałam ze wzruszeniem, że już jest. Chociaż nie można określić jej wzruszającej bo to wybuchową mieszanka! Dla każdego coś miłego. Cudowny świat, oczywiście intryga, romansu też nie zabraknie, przygoda też się znajdzie, ciekawi bohaterowie i to jeszcze jak baaaa nawet jest Żmijun ale nie powiem kto to sami się dowiedzcie. No i moja Miłość-Kasaar. Niestety jest go tutaj malutko ALE JEST! Czekam na nastepne opowieści ze świata Avaroth. Najlepiej wgl bym stamtąd nie wychodziła.
2022-07-05
Ania
Piękna delikatna historia o miłości przygodzie dojrzewaniu zamiany dziewczęcia w Kobietę. Ciekawa i mądra.
Podziel się swoją opinią
Polecane produkty
10
Bestseller
Przepowiednia - Izabela Redesiuk
Izabela Redesiuk - Przepowiednia. Magia, romans, seks i wojna przeplatają się i łączą życia kilku osób zdecydowanych walczyć z przeznaczeniem.
W zamieszkanej przez ludzi, elfy i krasnoludy Wereldzie panuje pozorny pokój. Dopiero wizja wieszczki Liserii uświadamia wszystkim, że na horyzoncie czai się wojna, a ich czujność zbyt długo...
Około jednego procenta społeczeństwa choruje na epilepsję, a Lena należy do osób dotkniętych tą chorobą. Nastoletnia dziewczyna traci przyjaciół, chłopaka, wiarę w siebie i nadzieję na świetlaną...
W światłach wielkiego miasta czają się cienie, a wraz z nimi morderca oraz tajemniczy gracz, którego nikt się nie spodziewa?
Odważysz się wejść do tego świata?
Laiko Medis. Kraina cienia tom1 - Agnieszka Kotuńska
Sara wkracza w świat magii, który już dawno zaplanował jej przyszłość. Odkrywa w sobie magiczne talenty i szybko dowiaduje się, że korzystanie z nich ma wysoką cenę.
Victorię trudno poskromić – jest waleczna, wulgarna i trzyma się jedynie swoich zasad. Stres oraz problemy z młodszym bratem rozładowuje podczas nielegalnych walk w klatkach.
Ilustrowany zbiór dziesięciu opowiadań fantasy, którego bohaterami są krasnoludy, a głównymi motywami wartości ważne w ich życiu, konflikty między nimi i tragiczne wybory oraz silne emocje, do których...
Za dwa tysiące lat ludzie osiągnęli harmonię ze sobą, z technologią i naturą, żyją długo i szczęśliwie, w oparciu o dwie główne zasady: wolność i postęp.
Wpisz swój adres e-mail, jeśli chcesz otrzymywać najnowsze informacje o promocjach.
Zapisz
Wyrażam zgodę na otrzymywanie newslettera
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z bieżącymi ustawieniami przeglądarki. Aby uzyskać więcej informacji na temat celu używania cookies i możliwości zmiany ustawień dotyczących cookies kliknij tutaj: więcej
Patrycjuszka- Karolina Żuk-Wieczorkiewicz Samowydawcypl.pdf 
